Ocieplenie budynku wcale nie musi być trudne. Wystarczy tylko sięgnąć po odpowiednie rozwiązania, aby pracę znacznie sobie ułatwić. Jak krok po kroku wykonać perfekcyjną izolację? Oto kilka sprawdzonych i praktycznych wskazówek. 

Przygotowanie podłoża 

To pierwszy, a jednocześnie bardzo istotny etap wykonania izolacji. Proces przygotowania podłoża zależy od zastosowanych materiałów budowlanych. Do bardzo popularnych rozwiązań należy system ETICS, który może być wykorzystywany przy ścianach z betonu monolitycznego, cegły, gazobetonu, pustaków betonowych i ceramicznych, a także betonowych materiałów prefabrykowanych.

Instalację ocieplenia najlepiej rozpocząć co najmniej po miesiącu od wymurowania ścian. Podłoże powinno być nośne, suche, a także pozbawione substancji, które mogłyby zmniejszyć przyczepność. Mowa tu np. o tłuszczach czy pyłach. Warto pamiętać o odkuciu tynków odspojonych od podłoża. Natomiast powierzchowne pęknięcia lub drobne rysy na tynkach dobrze przylegających do ściany nie wymagają napraw.

Ściana powinna być sucha, gdyż zawilgocenia mogłyby stać się miejscem bytowania glonów i mchów. W takim przypadku należy usunąć przyczynę zawilgotnienia, a następnie wyczyścić miejsce szczotkami drucianymi. Można również sięgnąć po preparat grzybobójczy. Jeśli podłoże nie wymaga naprawy, nadal należy je dokładnie wyczyścić. Główne zabiegi to usunięcie kurzu, a także umycie ścian pod ciśnieniem. 

Jak rozpocząć ocieplanie?

Najlepiej wyznaczyć dolną krawędzi ocieplenia za pomocą listew cokołowych, które powinny być zamocowane kołkami rozporowymi. Natomiast przy nierównościach wystarczy skorzystać z podkładek dystansowych. Listwy najlepiej łączyć klipsami montażowymi, co pozwoli lepiej wypoziomować profil. Odstęp pomiędzy listwami powinien wynosić 2-3 mm.

Na tym etapie warto mieć pod ręką zaprawę klejąca uniwersalną Syntekol PSW Lakma, która wyróżnia się bardzo wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne, a zarazem jest elastyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby aplikować ją metodą natryskową.

Jak przykleić izolację?

Przy nakładaniu kleju warto skorzystać z metody obwodowo-punktowej. Zaprawę nanieść należy po obwodzie płyty pasmem o szerokości 3,5 cm, a także wypełnić wnętrze optymalną ilością. Płyty termoizolacyjne montować trzeba po kolei – od profilu cokołowego do gzymsu bądź okapu dachowego. Przy czym styki pionowe powinny być zachowane. 

Tuż po nałożeniu zaprawy dociska się płytę do ściany, w taki sposób, aby znalazła się na tej samej płaszczyźnie z płytami sąsiadującymi. Przy niedokładnym ułożeniu należy płytę zabrać, gdyż poruszenie jej mogłoby zmniejszyć przyczepność. Ponadto trzeba usunąć zaprawę i wykonać proces ponownie. 

W tym miejscu warto zaznaczyć, że przy klejeniu wełny mineralnej stosuje się wstępne szpachlowanie (z wyjątkiem wełny powlekanej fabrycznie). Należy więc cienką warstwę zaprawy wetrzeć w miejsca, w których znajdzie się warstwa właściwa.  

Gdy płyty będą już umocowane i pojawią się szczeliny, najlepiej zastosować kliny tej samej izolacji (w systemie z płyt styropianowych korzysta się z niskoprężnej piany poliuretanowej). 

Stosowanie łączników mechanicznych

Przy projekcie ocieplenia powinny być uwzględnione łączniki mechaniczne. Ich rodzaj zależy od podłoża i materiału termoizolacyjnego. Warto wspomnieć, że przy mocowaniu płyt styropianowych stosuje się łączniki z trzpieniem ze stali lub tworzywa sztucznego. Przy wełnie mineralnej zalecane są łączniki z metalowym trzpieniem. Z kolei przy wełnie lamelowej sprawdzą się łączniki specjalnie dostosowane do takich płyt. 

Dyletacje

Szczeliny dyletacyjne, które znajdują się w istniejących elementach konstrukcji, powinny być odwzorowanie w tym samym miejscu na warstwie ociepleniowej. To pozwoli zapobiec ewentualnym pęknięciom i poważnym zniszczeniom. Natomiast profile dylatacyjne należy wkleić w szczeliny za pomocą zaprawy.

Warstwa zbrojona

Do instalacji warstwy zbrojonej można przejść po montażu podokienników. Odpowiednią ochronę zapewni siatka z włókna szklanego. Najlepiej zacząć od miejsc, które wymagają mocniejszego zabezpieczenia. Mowa tu szczególnie o narożach otworów drzwiowych i okiennych. Zaprawę należy nakładać przy pomocy pacy metalowej. Na tej warstwie z kolei układa się pas siatki i zatapia go pacą ze stali nierdzewnej. 

Warstwa elewacyjna

Ostatnim etapem będzie wykończenie powierzchni tynkiem, choć o jego wyborze nie powinien decydować przypadek, a dokładna analiza dostępnych na rynku produktów. Doskonałą propozycją może być np. tynk silikonowy Lakma Tynksilk QS Plus, który charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na czynniki atmosferyczne. 

Świetnie sprawdzi się również tynk natryskowy silikonowy Porolit QS z ekologicznymi i ultralekkimi wypełniaczami. Produkt wyróżnia się bardzo wysoką paroprzepuszczalnością oraz przyczepnością. 

Każde z tych rozwiązań zapewnia znakomite efekty. Przed wyborem produktu należy dokładnie zapoznać się z jego specyfikacją i sięgnąć po model najlepiej dopasowany do własnych potrzeb.